Voelen

We gooien al onze gevoelens en emoties vaak op één hoop onder de noemer “gevoel”.

Er is echter een groot verschil tussen het emotionele voelen en het diepere voelen. Als je handelt vanuit je emoties dan krijg je er later meestal spijt van. We kennen allemaal wel de ervaring dat je je gekwetst voelt en vanuit die emotie (pijn) dingen doet of zegt die eigenlijk niet door de beugel kunnen.

Wat is dan het verschil tussen het emotionele voelen en het diepere voelen?

Het emotionele voelen ontstaat in je hoofd. Je hebt bewuste of onbewuste gedachten, overtuigingen, meningen, angsten en onverwerkte pijn van waaruit je emoties voortkomen. Je hebt bijv., vanuit je opvoeding, de vaste overtuiging dat je bescheiden moet zijn. De termen: “bescheidenheid siert de mens” en “doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg” zijn je met de paplepel ingegoten. Die overtuiging is jouw waarheid geworden.

Dan ontmoet je iemand die de bovengenoemde overtuiging niet heeft. Die zonder gêne praat over de eigen kwaliteiten en de behaalde prestaties. De kans is groot dat jij je dan groen, geel en blauw ergert aan die “opschepperij”. Of je voelt jaloezie omdat je zelf ook wel eens je kwaliteiten in het daglicht zou willen zetten, maar ja… je overtuiging houdt je tegen.

Het emotionele voelen gaat altijd gepaard met onrust en verzet. Je vindt dat iets of iemand anders zou moeten zijn, iets niet goed doet. Je hoofd vertelt je een negatief verhaal waardoor jij je beroerd gaat voelen. Een emotie is geen goed vertrekpunt voor een handeling. Je laat je dan leiden door angst.

Hoe verwerk je een emotie?

Als je de emotie volledig toelaat, zonder te handelen, dan wordt het vanzelf weer rustig in jou. Door je er helemaal voor te openen kan de emotie landen en krijg je meestal inzicht over de bron van waaruit de emotie is ontstaan. De emotie brengt je dan bij de onderliggende pijn. Een mooie kans om je van die bron te bevrijden.

Het diepere voelen zetelt in je buik. Het is een “innerlijk weten” zonder verhaal. Je voelt bijv. dat iemand tegen je liegt of dat je een bepaalde keuze moet maken. Je weet het gewoon maar je kunt er geen verklaring voor geven. Of je wordt bijv. diep geraakt in je hart door de schoonheid van de natuur. De tranen springen je in de ogen en je bent alleen nog maar stil. Er is geen verzet, geen verhaal, enkel diepe ontroering. Je laat je dan leiden door liefde.

Het diepere voelen gaat gepaard met rust en acceptatie. Het is een “stil weten”. Vaak kom je er pas veel later achter waarom je toen voelde wat je voelde. Het diepere voelen is een betrouwbare raadgever en samen met je intuïtie vormt het je innerlijke kompas. Het beste navigatiesysteem dat je je kunt wensen en dus een goed vertrekpunt voor een handeling.

Het diepere voelen versterkt zich en het lichaamsbewustzijn vergroot zich naarmate je je verder ontwikkelt. Je wordt dan ‘gevoeliger’ waardoor je gemakkelijker, in het moment, kunt voelen wat goed voor je is. Hoe dieper je de pijnlijke dingen durft te voelen hoe dieper je ook de mooie dingen en de liefde in het leven kunt voelen. Dat is een weg naar innerlijke rijkdom